Rondje fietsen...

Samen met onze vrienden nog even richting Bad Sulza, gaan welnessen. Heerlijk ontspannen ronddrijven in zout water met onderwatermuziek. En daar na in Oost-Duitsland in het Zwitsers Huis, Italiaans gegeten bij een Griek. Internationaler kan het niet! Na een warm afscheid nog één tussenstop in Gelsenkirche en dan... thuis!!! Wel nog even Sofie opgehaald omdat de hemelsluizen open gingen op het moment dat we in de buurt waren. Het was een andere vakantie... De vorige zaten we in de natuur met niks anders dan natuur om ons heen. Deze keer zaten er wat meer andere dingen bij door alles wat we wilden zien aan de rand van de ex-Oost-Duitse grens. Heel wat mooie, beklijvende indrukken opgedaan en... al aan het plannen voor volgend jaar ;-)  De Lofoten???

Ze zijn er: onze Zwitsers! Een fietstocht richting Weimar, een uitstap naar Buchenwald; Buchenwald was impressionant, beklijvend... Je kan je de ellende die de mensen daar beleefden niet voorstellen! De verhalen die we hoorden waren om te gruwelijker... Geen woorden meer...

Van 250m tot 1126m en dan waren we vanboven op dat topke.... Tot 3 dec 1989 was dat hier een spionagebolwerk van de russen en de Stasi. Alle telefoongesprekken tussen o.a. Berlijn en het westen werden hier afgeluisterd. Het gehele complex was trouwens afgezet met een betonnen muur. Markant: na de val van de muur, zijn in een afgesloten gedeelte, nog Russische soldaten vier jaar blijven werken aan de afbraak van de spionage-apparatuur, terwijl ze door de toeristen konden bekeken worden. Ze hielpen dan ook nog bij het afbreken van de muur. Van twee Vlaamse koppels die we hier ontmoetten, had de man in het Westen vlak bij de muur, dienst gedaan. Voor hen was het een hele belevenis om, voor de eerste keer, dit gedeelte dat ze zelf begluurden met verrekijkers vanuit het westen, eens te bezoeken. Ze waren onder de indruk! We hebben wel geluk gehad: volgens de metingen zijn er maar 50 dagen op een jaar zonder mist of dichte bewolking op Brocken. Toen wij er waren hadden we een m

Rusten, dat gaan we doen. We zijn gestart met een week rust en we gaan er mee eindigen (lieve Els en Kurt, zachtjes aan, hé ;-) - we zijn te vinden voor een wellneske!) Vandaag met de gratis bus naar het oude stadje Wernigerode en wat cultuur opgedaan. Morgen met de stoomtrein naar de Brocken en zaterdag moeten we nog plannen. Maar Nadine wil niet direct gaan fietsen…. Oei, ik krijg al ontwenningsverschijnselen… niet fietsen… brrr, cold turkey! De stoomtrein start in Wernigerode op 234m hoogte en gaat, met de stoomtrein, tot 1125 m! Brocken was een geheim communicatiecentrum voor 1989 en is pas een jaar na de val van het ijzeren gordijn weer opengesteld voor publiek. Er hangt hier heel wat geladen geschiedenis aan het hele grenstraject dat we volgden van Marienborn tot Oeteren, waar we Els en Kurt ontmoeten (en eindelijk eens met andere mensen kunnen praten ;-)). Foto's volgen van onze cultuurdag, maar het gaat hier zooooooo traaaaaag, dat ik er nu maar eentje kan up

Drie keer boem, patat, vandaag (en dan zwijgen we nog over die vorige...). Nog een geluk dat we niet met MTB’s op weg zijn, want moest ze telkens van zo hoog vallen, zouden we met gebroken dinges naar huis komen ;-) Alé, eigenlijk was het maar twee keer een aanraking met de Oost-Duitse ondergrond. De derde keer had ze haar zo gemanoeuvreerd   dat ze kon kiezen tussen in een enkeldiepe modderplas stappen of omvallen… of wachten tot haar ridder op het blauwe paard haar zou komen redden. Wat hij ook deed!  Even over het fietsen en de streek. Mooi, enorm grote velden afgewisseld met koele bossen. Hoewel ze fietstoerisme aangeven, kan je er in de praktijk niet veel van merken: slechte fietswegen (enkeldiepe modderplassen, weet je), weinig fietspaden, een schuilhut (met een afgebroken tafel) echt   in “the middle of nowhere” langs een kl***weggetje. Fietspaden die plots stoppen – trek maar verder je plan langs deze weg waar auto’s 100 mogen rijden… De dorpjes stralen een apa

het woordje van de vakantie “smodsig” is? het brood hier smodsig is? de camping zo wat een alternatieve was? je een uniform moest dragen: teva’s,   afgewassen t-shirt en shorts en eventueel dread-locks of niks mocht ook? onze Louis daar afstak tussen de zelf omgebouwde camionnetjes? onze kanotocht km was en dat we daar drie “terrein 5” caches deden? we hier al wat smodsige wegjes gehad hebben? we nu op een vierkantshoeve zitten, helemaal alleen? er net twee luidruchtige Hollanders toegekomen zijn – man, je versjtoat sje bijna nie? dat Manus net gedaan heeft met werken. Manus wie? Manus van alles? het hier een smodsige internetverbinding is en ik geen foto's kan uploaden dat de grootste controlepost tussen (ex)Oost en West-Duitsland hier vlak bij ligt? dat we daar morgen eens naar toe gaan? dat het hier daarstraks eens hard geregend heeft? dat mijn vrouw een slavendrijver is (zie foto's als die er komen)? dat ze daar net de deur dicht trok en dat die vast

Zoals beloofd, de uitleg van deze titel: De juiste outfit om te cachen. Maar eigenlijk is dat niet nodig want: ...Luk, kruip eens op die steen... ...Luk, kruip eens in die boom... ...Luk, trek die zware boomstam eens uit de grond... Luk, kruip daar eens in voor die final...

Vandaag 1 augustus, dus een briefje van de wensboom opendoen! 't is Huguette haar beurt: joepie een dagje Antwerpen! De tocht vandaag was heel mooi: veel afwisseling en bijna allemaal goede baantjes! 47 km op de fiets en 15 km met de boot. Kruip nekeer in die boom om da cachken te loggen! Onze picnic-plaats... helemaal alleen aan de Müritz, ge kunt hier in uw bloot ...... Bootje komt zo... Op de boot (toch een uur varen naar Klink) En dan eventjes het zwembad in om te verFRISsen en de chloor alle eventuele teken te laten wegspoelen. Morgen naar Mirow en als het weer goed blijft overmorgen een kano-tocht met enkele kano-caches (terrein 5!). Maar waarschijnlijk geen internet. Dus tot......?