Rondje fietsen...

...wegen niet zwaar ;-) 't Is hier nog altijd leuk en het vooruitzicht om terug thuis te zijn bij ons Sofie, is ook leuk! Vandaag hebben we eindelijk kunnen zeggen dat 3/4 van onze tocht auto-luw was. Het zuidelijk gedeelte van Wight is mooier. We hebben ook tussen de hagen door wat meer van het omringende landschap gezien. Het cachen blijft hier (te) simpel en weinig origineel. Het meest originele dat we zagen, was een magnetisch plaatje met achteraan een logblaadje opgekleefd - dat wil wat zeggen over de inventiviteit van de cache-leggers hier! Morgen gaan we de toerist uithangen en bezoeken we een Romeinse villa (toch de overblijfselen er van) en een knoflookboerderij: onze knoflook is namelijk op... Enkele jaren terug vonden we dat Wight nog een bezoek waard was. Nu we intensiever fietsen, vinden we Wight toch niet het van het. Verder merken we dat de voorzieningen in Groot-Brittannië ontbreken omdat er gewoon bijna geen fietsers zijn. En die zijn er ook niet omdat er g

dat is het hier. Smalle baantjes en veel verkeer. En de route was de fietsroute Oost van Wight. We hebben  nochtans nergens een fietspad gezien... En slechte wegen! Dat lijkt hier soms alsof je op kassei fietst en 't is asfalt (of wat er voor moet door gaan...) Vandaag 40 km gefietst, veel korte steile hellingen, richting noordkust. Veel 'Blankenbergachtige' toestanden. Toch ook wat kunnen cachen... In het terugkomen, gaf de gps aan dat we op de R21 moesten via de R19... Maar we waren een beetje mis: we moesten namelijk de R20 hebben... Veel verkeer op de R21 Nadine op de R20 "Ziede wel da we op de R20 zitten...." En dan kwamen we eindelijk de lang verwachte Pointer Inn tegen, voor onze 'afternoon tea'. En wat kwam daar op tafel 20 toe? En zaten wij daar toch nie zeker.... Mmmmmmm!

Na een hele dag zoeken, bleek dat er geen plaats meer was in de herberg, voor ons... Alle campings volzet! hoogseizoen en bijna week-end. Na vijf campings, in een wondermooie streek, en vijf nullen op request, dachten we: wat nu???? Wel, we rijden door naar Portsmouth en steken over naar Wight. We wisten dat het daar mooi is en dat het ook wel heuvelachtig is (er zullen hier heel wat standjes 3, 4 en 5 gebruikt worden!). Ondanks alles, hebben we goede herinneringen aan Wight. Een mooie camping, met internet!, en heel wat caches in de omgeving. Hier kunnen we even rusten en bekomen van onze vermoeiende vakantie ;-) Come and see next week.... (zal niet zo lang duren, hoor)

Tja, internetverbindingen zijn hier niet dik gezaaid... Toch eindelijk een cafeetje gevonden met wifi. En je krijgt meteen het bericht dat we al eerder opstelden: Regen, regen, regen Toen we onze laatste dag vertrokken op de Hebriden, regende het. We zijn uiteindelijk dan maar vertrokken, nadat we terug in Uig bij onze Louis kwamen, omdat het regende. De rit door de Highlands was heel druk (Fort William en Loch Lomond zijn echt toeristisch) en ook heel mooi... vermoeden we. Door de regen (alweer) hebben we er niks van gezien! Net op het vasteland toch maar even overnacht: de fiets-driedaagse op de Hebriden heeft zijn sporen achtergelaten. Na een nachtje op het properste campingetje dat we ooit al tegengekomen zijn, richting zuiden, in de regen... Na een 400 km de eerste beste (nu ja!) camping opgezocht: 30 pond astemblief en 2 pond voor internet dat bijna niet werkte! Maar we hadden dringend een wasmachine nodig. Of we meerdere nachten zouden blijven? Geen denken aan!

Een supermooie b&b, alles tot in de puntjes verzorgd. Uiteraard met tea and afternooncake als ontvangst. Zelfs Sofie is met ons mee op verlof... We waren met de mensen van onze B&B aan de praat geslagen en ze vonden het zo jammer dat we de west-kant van het eiland niet gezien hadden. Na het eten zei Mr. Johnston plots, tot onze verbazing: "we'll take you on a sight-seeing tour". De dochter (een kleuterjuf) aan het stuur (een rally-piloot waardig!), ik er naast, Nadine en Mrs. Johnston achterin. Gedurende de (snelle - ik heb meer dan een keer gedacht: aiaiai ;-) ) rit naar de westkant, kregen we heel de uitleg van de verschillende dingen waar we langs reden: de "fish-farms", de turfontginning (nu nog - de mensen daar stoken met turf), over de natuur in Harris (het was de locatie voor de opnames van Jupiter in de film "A space Odysee"). We hadden al even verteld dat we ook geo-caches zochten en moesten dan uitleggen wat dat precies

Ik weet het, we vallen in herhaling, met al dat "mooi" en "fantastisch"... De Hebriden zijn nóg mooier dan Skye! En wij zijn langs de ongelofelijk mooie Golden road gekomen (de oostkant) en blijkt volgens onze b&b-meneer, dat de westkust nog mooier is: caraïbisch-aandoende stranden, maar 30 graden minder. De Golden road golft en draait langs de kust. Telkens we aan een topje komen, vragen we ons steeds weer af: welk prachtige uitzicht gaan we nu weer krijgen. Het enige waar we moeten voor opletten: de schapen. Gisteren maakt ik al een slippertje voor zo'n beest :-) : het wilde nog vlug oversteken nadat het geschrokken was van Nadine die voorbij vloog (tijdens één van de leuke afdalingen) en deed mij alles dicht gooien. Mijn achterwiel schoof vlot naar de kant en gelukkig kan je op een ligfiets niet over je stuur vliegen als je teveel je voorrem gebruikt. Ik kan helaas van op de ipad geen foto's uploaden van ons fototoestel, maar het uitzich

Ik dacht dat we een mooi plaatsje hadden aan de baai in Dunvegan.... maar hier in Uig... dat slaat toch alles!!! We kwamen hier toe en dachten: oei, op de steentjes, op een rijtje, tegen een hoge haag? Maar, nee, de baas deed zijn speciaal plaatske open en zei dat we daar mochten staan: een uitzicht zoals we er nog nooit een gehad hebben!!! We kunnen hier geen uitroeptekens genoeg plaatsen..... Louis op zijn plaatske Nadine in 'onzen hof' Zicht vanuit de 'slaapkamer' Zicht vanuit de 'eetkamer' Daarstraks kregen we dan nog een mini-doedelzakconcert van de zoon des huizes, om helemaal in de Schotse sfeer te blijven... Zo-even kwam een groepje motards 'in onzen hof' eens naar de baai kijken en ze vroegen wat we gedaan hadden om de mooiste plaats te krijgen ;-) Ik zou het hier gewend kunnen worden.......

De matige-tot-mooie uitzichtjes tot nu toe, zijn allemaal in het niet verzonken bij het naderen van Skye! We zagen stilaan de echte Higlands dichterbij komen. Inverness portretteert zich als de hoofdstad van de Highlands, maar dat moet je niet geloven hoor! Hier is het te doen: op de weg van Inverness (we keken wat bezorgd naar een bord "last shop before Ullapool") naar Garve en dan richting Kyle of Lochals. Moooooiiiii, niet te beschrijven. We zullen enkele foto's plaatsen, maar die tonen maar een schijntje van wat het was! Wel moeilijk rijden: smalle baantjes - dikwijls één auto breed, maar wel met vele uitwijk/passeerplaatsen - en de vele "oooh's" en "aaah's" en "zoooo mooi", van Nadine. En zelf niet kunnen kijken.... :-( En bij een stop, waar we een zicht op een loch wilden fotograferen: een reetje, op 5m van ons en niet weglopen, hé... Dat beestje dacht waarschijnlijk: "wat staan die daar raar te doen..."

Wie een correct antwoord geeft op deze vragen, wint een schitterende Schotse prijs! Vermeld je naam en de antwoorden in de reply. 1. Welke situatie hoort bij deze foto? 2. En bij deze? Hoe meer tips we geven, hoe kleiner de fles whisky wordt! ;-)     Tip1: het zijn beiden verkeerssituaties en het heeft niks met tegenliggers te maken...

Wist je dat: - we blij zijn dat we een douche in onze Luis hebben, want dat de douches hier toch niet je-dat zijn... - we vandaag voor de allereerste keer op een padje gefietst hebben dat apart van de weg leg (voor een paar honderd meter) - Nadine denkt dat we de 'Passing Places' niet nodig hebben en dat ze overal maar door vlamt? - we serieus moeten klimmen hebben vandaag? Kijk maar eens naar ons hellingspercentage: - we geen moed meer hadden om de 3 mijl naar Loch Ness af te dalen en weer te beklimmen, enkel maar om Nessie eens niet te zien? - we de beklimmingen een eigen indeling geven: een eentje, tweetje, drietje, een viertje of een vijfje... - we absolúút geen spijt hebben van onze aankoop van onze elektrische ondersteuning? - onze rit vandaag (47 km en 22 caches) weer suuuupppppeeerrrr mooi was - Inverness-city niet echt ons ding was - Schotland een nogal vuile indruk achterlaat, vergeleken met Zweden (overal afval e.d., wat we in Zweden en Denemarken nié

Ten eerste: dat je altijd wat fietsherstelvaardigheden moet hebben. Ten tweede: dat een kettingpons onmisbaar is. Ten derde: dat toch maar beter niet je werkhandschoentjes thuis laat. Na 15 min richting Inverness: "s**t, Luuuuk, mijn ketting is gebroken!!!" Vandaar de puntjes 1,2 en 3. Ik had het meeste van het materiaal thuis gelaten, 't was maar en tripje van 7 km (een hele dag met reserve materiaal en regenkledij rondzeulen, daar hadden we geen zin in). Gelukkig had ik mijn multitooltje en mijn leatherman mee. Daarmee repareer je toch al heel veel. Goed, een half uurtje later, een schakel lichter en 10 gitzwarte vingers rijker, verder naar de Highlandgames. Eerst een opening met een Schotse band (uiteraard met doedelzakken en rokken). Doorlopend waren er Schotse danswedstrijden. Dan de wat folkloristische atletiekwedstrijden, met atletiekdisciplines (aflossing, 100 yards, ver- en hoogspringen) en de 'heavy weights'. Die doen de echte Higlandga

Hadden we vandaag alle konijnenvellekes meegebracht die op de weg lagen, had ik een pelse frak kunnen maken én een trappersmuts voor Nadine! Prachtige rit gedaan naar Loch Lachindorb, hier net achter de berg (een trip van 47 km, met een hoop caches). De foto geeft maar voor een heel klein beetje weer, hoe het hier echt was! Later op de namiddag zoeken we dan iets om te drinken. En cafeekes dat we tegengekomen zijn..... En dorst dat we hadden.... Wachten tot op de camping, ja... Morgen laten we de slechte wifi (op een dure camping) achter ons en rijden we door naar Bunchrew, tegen Inverness. Op naar de Highlandgames en het dolfijnspotten.....

Onze trip zou een 40 km lang zijn met heel wat caches onderweg. Uiteindelijk werden het er 47 en 36 caches. Het eerste deel was eigenlijk niet echt speciaal: mooi, maar zo een beetje 'Ardennerig' (met de nodige hellingen).  Het werd pas mooi na een 15-tal km. Af en toe moesten we ook een stukje A-weg doen... Niet zo leuk, tamelijk wat verkeer en de Schotten geven graag gas! Morgen gaan de vlagjes er toch maar op. Na de middag wanhopig verlangend naar een tas koffie... Helaas, in the middle of nowhere kom je niet zoveel cafeetjes tegen. In een dorpje (eindelijk een dorpje) bleek alles gesloten of nog niet open om 15u30. Tot we het bordje 'Tea and cake - now open. Exhibition' zagen. We draaiden af en .... reden een kerkhof op! Er was een tentoonstelling in de oude kerk om geld in te zamelen om het gebouw te kunnen onderhouden. Posh coffee with the pinky up in een Brits serviesje, onder de preekstoel! Wie kent Ian Anderson?.... Niemand? Oei, ben ik

Na het 'voor-vieren'van Anita's verjaardag, om 6u vertrokken naar Calais. Rustige overtocht en op weg naar York. Mijn mantra: links rijden, rechts kijken! Links rijden, rechts kijken! ... 9,6 l gemiddeld, 638 km, 7u50 en een drukke rit met veel tweevaksbanen later, aankomst in York. Rustig gereden (rond de 60 mijl = ong 100 km/u - zie verbruik). Onderweg een pijl gezien naar een 'Air museum'. Daar kan je waarschijnlijk Noordpoolkapse lucht proeven, een scheut Tokyo-air (met masker) of een geut zwitserse alpenlucht. Stwange fellows, the Bwitish... De camping was er een om snel te vergeten: we stonden op een grintweg en er was geen elektriciteit ter beschikking, vertelde de niet vriendelijke eigenares (hoewel we een aansluitpunt zagen even verderop). Eén nacht en £7 later waren we op weg naar Kinross. Oh, by the way, 't was 30 graden vandaag!! De Schotse grens (hier niet meer over Engelsen spreken!!!) We hadden al borden gezien met 

We zijn er klaar voor! Nog wat water en naar de weegbrug. Vanavond nog even bij Anita haar verjaardag gaan "pré-vieren" en morgenvroeg om 6u: hop, naar Calais! Louis staat er ook (bijna) klaar voor: Tot aan de overkant van 't Kanaal!

107 km met één batterijlading en nog 3 blokjes over... Da's veel... Alleen is het aanduiden van de restlading niet zo accuraat, want we hebben al ondervonden dat éénmaal aan blokje drie, het heel snel gaat. Ben eens benieuwd hoeveel kilometer ik er nog mee zal kunnen doen. Gisteren trouwens naar Hamme gereden met een kruissnelheid van 25 km (wel wat wind in de rug, hoewel dat minder speelt op een ligfiets), zonder ondersteuning. Ik had de motor volledig uitgeschakeld. Rekening houdend met het afremmen van de motor als die uitstaat, vind ik dat nog goe getrapt! En al 1910 km gefietst sinds de "upgrade" van mijn fiets! Morgen halen we Louis op en dan begint het vakantiegevoel er aan te komen... ;-) Update 08/07: Sta al op 122 km ...

Steeds dichterbij komt het vertrek! Ondertussen zijn enkele plaatsen geboekt (want het is ook in Schotland hoog-seizoen). Dat zijn de plaatsen die we zeker niet willen missen: de highland games in Inverness en de fietstocht, met overnachtingen in b&b's, op de hebriden. Volgende week komt Louis naar hier en beginnen we stilaan met de voorbereidingen: de koffer inrichten, batterijen laden, waypoints uploaden, ... Ja, het komt er aan! Update: Mmmm, het weer is niet echt fantastisch... Louis blijft nog even waar hij is ;-(

Drie dagen terug was mijn achterband leeggelopen. Fiets ophangen, achterwiel eruit (en ik kan je verzekeren, dat kost wat meer moeite met die motor erin!). Er bleek een gaatje in te zetten ter hoogte van een spaak.... en nergens velglint te bekennen (foei, Fietser die de nieuwe velg installeerden). Velglint errond, band geplakt alles terug gemonteerd, opgepompt en terug in de garage gezet. Volgende dag: weer plat! Nu moest ik niet ver zoeken: de binnenband was gewoon geëxplodeerd. Waarschijnlijk moet er hier of daar een vouw ingezeten hebben (niet goed opgelegd). Hopla... weeral alles demonteren! Nieuwe binnenband erop en... wacht eens... ik heb nu die Big Apple liggen. De Big Apple op de oude achtervelg, spatbord weg (want die Big Apple is echt big!) en eens uitproberen. Ik rijd nu ongemotoriseerd, spatbordloos rond (man, man, je moest mij zien na een rit in zo'n hondenweer...). En eigenlijk, vlak maakt het weinig verschil of ik elektrisch of niet rij. Op de hellingen voe

Het sleutelen aan de fietsen vorig weekend was eigenlijk heel leuk. Misschien moet ik er dan toch eens werk van maken om een Velokliniek op te zetten? @Kurt: het wordt dan meteen een internationale samenwerking: Veloclinic.ch met een filiaal in België: Velokliniek.be (de domeinnaam is trouwens nog vrij!). Ik heb zelfs al een locatie in gedachten.Nu nog een investeerder vinden om nog wat materiaal en een lichtreclame aan te kopen ;-) Velokliniek.be gesponsord door: komt hier uw naam? ;-)

Een leuke term en een leuke blog van een veel-fietser: Http://www.velotarier.be

De ons voorgestelde rode fietstassen voldoen niet om onze accu's op te bergen:  ze hebben een rits, zijn te smal en en niet echt stevig. Misschien biedt de tas van Rose een oplossing: smal genoeg om op de bagagedrager te passen, waterdicht en niet in de weg van onze onmisbare Ortliebtassen:  Rose Extreme tas Da's al de derde die we uittesten... Slecht weer vandaag... dus deze namiddag dan maar fietsonderhoud:  smeren,  remmen controleren, gps-steun monteren, ...

Telkens we zeggen dat we onze ligfietsen hebben laten ombouwen naar e-bikes, krijgen we de reactie: 'da's voor oude mensen!', 'zijn jullie op pensioen?', ... Nee dus! De idee dat e-bikes enkel voor oude mensen zijn, klopt niet (integendeel, want er gebeuren nu meer fietsongelukken doordat senioren niet met e-bikes kunnen omgaan). Wij kozen hiervoor om meer keuze te hebben in onze vakantiebestemmingen. Met onze ligfietsen, uitgerust met een Crystalite motor, kunnen we nu wat meer uitdagende (lees: steilere) bestemmingen aan. Met een actieradius van 100 km (op vlak terrein) komen we al een eind verder! Het nieuwe achterwiel, met de motor in, en de batterij voegen helaas heel wat gewicht toe aan onze ligfietsen. Onverhard (wat we regelmatig doen voor het geocachen) wordt er een stuk moeilijker door. Maar goed, na 1500 e-bike-kilometers op 4 maanden, kunnen we al zeggen, dat het een goeie koop geweest is! Je ziet duidelijk de motor in het achterwiel zitten. De

en als het kriebelt, moet je plannen! Het wordt nog eens het Verenigd Koninkrijk, maar deze keer het noorden. Een stukje Cornwall en Dartmoor National Park deden we twee jaar terug. Ons plan is van Hull naar Schotland te trekken (Edinburgh). Dan even kijken of Inverness en omgeving ons kunnen bekoren, om daarna door te steken naar de westkant: Skye. Van daaruit plannen we een tweedaagse (drie?) naar de Outer Hebrids. Dan afzakken richting Lake District (wel de zeekant, want ze hebben daar heuse bergen in het midden!) en nog verder afdalen richting Wales. Ook daar zoeken we het aan de zeekant. We sluiten af in Zuid-Wales om dan via Dover terug te keren. Omdat we al veel lazen en hoorden over de gevreesde Schotse midges (minuscule vliegjes die in zwermen voorkomen en nogal bijtgraag zijn...) en de kans op regen, zullen onze plannen niet zo vast liggen. Nog even onze fietsen uittesten in een wat meer heuvelend landschap... Krijgen we dit te zien op de Hebriden???? (Isle of