Rondje fietsen...

Alle 'vergeten' verhaaltjes komen hier in terecht: Wist je dat: de boswachter in Nordheim niet wist wat geo-cachen was en ons nogal stuurs vroeg wat we aan het doen waren en ons waarschuwde voor de wilde everzwijnen, maar toch heeft meegezocht?  dat de caches aan de Faaker-see werkelijk de top waren uit onze cache-carrière? dat ik mee 1-2-3 piano speelde met Oostenrijkse kindjes? de doorlopende witte lijnen op de Sloveense wegen er enkel voor de sier zijn? Die mogen blijkbaar met gelijk welke wielen overschreden worden, zelfs met alle vier... we in Novo Mesto als compensatie voor een reeds betaalde nacht 2 potten zelfgemaakte confituur en koekjes kregen?  dat Rainko uit Svenica heel blij is dat ik geholpen heb om zijn watervat aan zijn tuintje te vullen en dat we daarom worteltjes, witte paprika en platte peterselie uit zijn hof kregen? we huisdieren mee hadden? In Thungersheim heeft zich blijkbaar een kolonne mieren in onze mobi gevestigd, maar de beestjes hielden h

We kiezen onze plaatsen altijd in functie van het fietsen en cachen en of het een mooi plaatsje is. Deze had het allemaal! Alleen de Louis en de regeltjes... Regeltjes voor alles: om het gras groen te houden, voor de bestellingen bij de bakker, voor de afwas, maar vooral voor de plaatsen. Je moest volgens Louis zijn minitieuze aanwijzingen, tot op de centimeter correct gaan staan. En volgens hem hadden we niet eens blokken nodig, zo vlak stonden we (hoewel we gegarandeerd uit ons bed zouden geschoven zijn ;-) ) Hij heeft, echt waar, een caravan twee centimeter laten achteruit rijden!!! Helaas geen foto's - we waren veel te druk bezig ;-) Alleen deze... Zelfs in de regen blijven we lachen! Nu ja, al bij al een heerlijk verlof - veeel te kort ;-) - en al aan het denken voor het volgende :-P

Amai, wa is da??? 4 reuze Niesmann-Bischof! Eentje maakt plaats en dan is het net klein duimpje en de drie reuzen... Wel sympathieke mensen. De volgende dag, 's ochtends, een fietstocht langs de Main. We nemen eens geen lunch mee, omdat we van dorp naar dorp rijden. En vinden we iets??? Natuurlijk niet! Telkens we lunch bij hebben rijden we van het ene bistrootje naar het volgende restaurant. En als we dan niks bij hebben? Juist, alles gesloten! Nu ja, het wordt toch te warm om nog verder te fietsen. Dan maar terug naar de mobi broodje kaas, tomaatje. Onze vrienden vertrekken: mobi achteraan naar beneden laten zakken, Smart (met twee plooifietsen er in!) naar binnen trekken en weg... En nu een glaasje wij.... oeps, die is op! Maar met dat probleem zal Willibald ons wel kunnen helpen ;-) Na het proeven en een gezellige babbel is onze wijnvoorraad terug aangevuld. Na twee nachten en een internet-zoektocht naar een plaats met een leuke camping en ca

Maribor... We zijn niet eens in het stadje geraakt! Achter ons lag een berg en onze Zwitserse overburen (met hun Hymer en R&M fietsen), waren met de kabelbaan naar boven geweest en met de fiets afgedaald. Aangezien er een reeks langs de weg omhoog lag, dachten we maar alles met de fiets te doen.... 12 km lang constant klimmen en dan nog op en af de fiets om te cachen.... Pfff, hopelijk gaat deze beker snel aan mij voorbij...   En dan een half uur lang afdalen, zonder aan de trappers te komen. Bocht rechts, remmen, kijken, insturen remmen los, bocht links....Alsof ik terug met de moto op de baan was ;-) Topsnelheid: 48,8 en Nadine 48,9 De dag daarna moesten we precies toch even bekomen.... En omdat het regenachtig werd zijn we dan maar doorgetrokken naar Oostenrijk: Altenmarkt im Pongau. Een prachtige rit in het dal tussen de bergen, langs de rivier (en uiteraard cachen - hoe kan het ook anders). Langs de berg omhoog terug of langs het da

Elk jaar moet ik het wel eens zeggen: we komen op plaatsen waar we nooit zouden komen als we niet zouden geo-cachen.... Een super fietstocht door het bos (lekker koel) tot de Luknja-grot waar grottekeningen en heel oud eetgerei opgegraven werd, maar die nu het koel huis is van een vleermuizenkolonie.  En een beetje verder de ruïnes van Luknja Grad, het kasteel. We volgden een pad naar boven en kwamen plaatjes met 5a, 6c+, 6a tegen en dachten direct aan Dries! Uiteraard ook hier een cache gaan zoeken:   Al betaald voor nacht vier, maar een grondige blik op de fiets-cachekaart leerde dat we eigenlijk het meest interessante gedaan hadden... Marjan en Christophe trokken richting westen en wij ook verder dus... Naar Sevnica, waar we verteld werden dat dit het geboortedorp van Melania Trump is. Er was zelfs Melania-cake te krijgen (weet niet of die te eten was ;-) ) En dan één van de afspraken die al een hele tijd gemaakt was: het bezoek aan een Sloveense school (di

Het was de bedoeling om naar de kust te trekken, met een tussenstop aan de Predjamaburcht. De tussenstop kwam er, maar de trip naar het zuiden niet. Niet nadat we de reviews lazen van de campings: smalle plaatsen, disco tot 3u 's nachts, lawaaierig, onvriendelijk onthaal, ... De burcht, ingebouwd in de rotsen, was echter de moeite waard! Het kasteel van Erazmus, was oninneembaar. Hij liet de vijand die hem belegerde zelfs verse kersen brengen en lamsvlees met Pasen!  Dat alles omdat er achteraan, via de berg een geheime gang was, langs waar ze voorraden konden binnensmokkelen. Tot er een bediende omgekocht werd, die de enige zwakke plek van het kasteel verklapte. En op een avond schoten ze Erazmus van zijn wc... De man werd bedolven onder steen en rotsblokken... We beslisten dan maar het binnenland in te trekken. Novo Mestro, een cp aan een hotel.... We komen aan een hotel in een commerciële, drukke zone en willen meteen verder gaan. De eigenares overtuigd

Je moet het eens gezien hebben, de hoofdstad. Een gezellige drukte, vooral 's avonds als de lichtjes branden. Het was toch wel 14 km enkel, langs weinig verlichte paadjes, dus toch weer even avontuur. Vooral toen er ook kippen op het wegje liepen. De cp, aan een restaurantje, was... een cp... Een plaats om te staan, maar verder geen uitstraling.

Geen zwaluw, buizerd, kraai, .... maar een berg. Op de "watjesmanier" naar boven, daar een stevige wandeling gemaakt. En na de broodnodige verfrissing in de vorm van "draught, a big one" terug naar beneden en met de fiets terug naar onze sardientjescamping. Mensen, aub, vermijd Camp Danica in het hoogseizoen: ze zijn echt niet opgewassen tegen het aantal gasten!

ofte het meer van Bohinj. Het grootste meer van Slovenië. Eén van de aanvoerrivieren is de Mostnica. Die kloof gaan we vandaag langs wandelen. Prachtig weer, prachtige omgeving, niet te druk en langs het mooiste fietspad van Slovenië, wat moet een mens nog meer hebben...    

Van Villach naar Slovenië, maar niet langs de Karawankentunnel (ze hadden ons wat bang gemaakt voor lange wachttijden). Dus een stukje door Italië en dan Slovenië binnen naar de Soca-rivier. Naar een gemoedelijke camping naast de rivier. Achteraf bleek dat het er vol Nederlanders en Belgen zat. We horen hier meer West-Vlaams dan bij ons ;-) Het was de moeite niet om de fietsen uit te halen dus dag twee zijn we dan een wandeling gaan maken. Het weer is wat wisselvallig... Maar écht wisselvallig... En dan op handen en knieën naar boven voor een cache ;-) Je ziet het eigenlijk niet, maar het stuk naar de rots boven het kruis, was super-steil! En dan naar Bohinskaja Bristica, waar Dries enkele weken terug ook op camping Danica verbleef. Daar hebben we afgesproken met onze vrienden!

Een heel rustige rit (niet te vergelijken met Duitsland) en dan een “sardientjes”-camping (niet te vergelijken met Waging am See). Wringen en passen om op ons plaatsje te geraken… Voorlopig kunnen we hier niet meer weg… Er zijn zoveel mensen met tentjes en caravans bijgekomen, dat we gewoon niet kunnen vertrekken. Maar binnen 4 nachten zou het ok moeten zijn, hopelijk… Nu ja, volgens Inge en Gunther ligt hier een super cache-toer en daar zijn we voor gekomen. En een super toer is het!!!! We hebben niet genoeg favo’s om ze allemaal uit te delen. Ongelofelijk, inventief, verrassend, verschillend, … ik heb niet genoeg superlatieven! Vandaag fietsten we 12 km op 6u tijd, Dries stapt sneller in de bergen, zegt hij ;-) We deden 16 caches, waarvan we er drie niet konden openen. Verbind buisjes waar water uitkomt tot er een slot open schiet: Hier vonden we verzwaarde tennisballen, die we in een metershoge ring moesten gooien, waarna het geheel naar beneden kwam en een