Doorgaan naar hoofdcontent

Rondje fietsen - zonder fietsen

Even het blog bijwerken... (p.s. lees van onder naar boven voor het juiste tijdsverloop ;-) )

Ondertussen hebben we enkele uitstappen gedaan zonder fietsen. Misschien moeten we de titel wijzigen naar "Rondje Louis" ;-)

Met Christophe en Marjan kultuur in Gent tijdens het lichtfestival: 30/01 - 01/02



Van 14/02 - 22/02 waren we in Veysonnaz om te skiën:




En onze meest recente uitstap was er weer eentje zoals het hoort ('t is niet dat de andere de moeite niet waren, hé!): met fietsen en geo-caches. De tussenstop in Malmédy leverde ons enkele caches op (en toonde dat we een goede conditie hebben!) maar een camperplaats met weinig uitstraling.
Maar het hoofddoel was Weingut Hitziger waar we op dag twee Kurt en Els met hun Maxi ontmoetten. Wijn proeven, de eerste bbq en een toffe mountainbiketocht - zonder hoogtelijntjes (die ik ondertussen wel gevonden heb)!





Ontmoetingen met onze beste vrienden zijn als steeds, veeel te kort....
Nadat we onze wijnkoffer (jaja Kurt en Els, die hebben we in onze Louis!) aanvulden met lekkere rosé, trokken zij naar Breite en wij naar de Moesel.

Weingut Jochen??? Nee, het lot (dat heet Nadine) besliste anders. Het lot wilde zicht op de Moesel, geen weingut...
Het lot bracht ons dus hier:


Morgen een fietstoertje: 30 km met evenveel caches.


Uiteindelijk werd die wat ingekort, want echt warm was het niet, en kwamen we op 22 km en 19 caches. Maar mét koffie en taart ;-)





Nog even kijken welke toer ik voor morgen uit mijn mouw kan schudden...

De mouw bleek ok. Het weer ook! En de klimmetjes mochten er ook zijn: tot 16% klimmen en dat allemaal met de ligfiets. 37 km en alweer 19 mooie caches.
Morgen eindigt ons Moesel-avontuur... Hop, naar het volgende!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Noorwegen hier zijn we!

Maar eerst de patiënt nog wat vocht toedienen: 3u30 boot naar Larvik (N), met gereserveerde zeteltjes, net zoals in een vliegtuig (maar met veeeeeel beenruimte, Sofie ;-) ) In Larvik beslist om toch nog maar een eind door te rijden en dan hebben we even moeten zoeken naar een plaats waar plaats was. In Horten aan het haventje konden we overnachten.  De volgende ochtend door naar Elverum en nu is het gedaan met rijden: fietsen er uit, luifeltje uit (tegen de regen) en straks eens een lijntje uitgooien! Een tip voor motorhomeliefhebbers: in Noorwegen kan je afvalwater en chemisch toilet legen, op parkings langs de autostrade (staat heel goed aangegeven). Want op campings en cp's is het lozen van afvalwater meestal niet voorzien. Straks foto's toevoegen, maar nu: fika!

Waag een gok! Waag een gok!

De weg naar hier was de moeite: kronkelend langs riviertjes en watervallen  Maar over Namsos valt niet veel te vertellen: veel industrie en een weinig aantrekkelijk centrum. Enkel deze ochtend deden we een mooi reeksje: een dik uur bergop en in een kleine 10 minuten weer beneden. Dus zetten we maar een gokpagina op! We zijn nu al zo lang aan het praten en zeveren over vissen en elanden... Nu, laat ons even gokken! Wie ziet het eerst wat? Je kan een gokje plaatsen via de opmerkingen onderaan, of Marjan eerst een eland ziet, of Christophe eerst een vis ziet (aan de haak wel te verstaan). Je kan kiezen tussen Marjan, Christophe, Luk of Nadine en een eland of een vis aan de haak. Wie ziet eerst wat? Omdat de hoofdprijs echt waardevol is, is er uiteraard ook een schiftingsvraag: hoeveel weegt het dier? Kom en waag een gokje!!!!!!

De rest van de wildernisroute

Maar de volgende ochtend… En dan naar de meest speciale watervallen van de wildernisroute. Ok, mooi maar wildernis???Een grote parking, een eethuisje voor de toeristen, en inderdaad een mooie waterval … Nee, wildernis zie je hier maar als je van de wildernisroute afwijkt… Zoals op onze cachetour. Dit was echt in het midden van niets.... Waar we toch nog eens probeerden elanden te spotten: Maar helaas, het enige wat we vonden op onze rit (die trouwens meer dan de helft, over een grindpad liep), was een oude school waar een tweedehands-verkoop was (’loppis’)en fika. We waren er als fietsers echt de vreemde eenden in de bijt en werden dus ook enorm bekeken... 56 km voor 7 caches! Waarvan eentje helemaal bergop tot de weg eindigde – en die er dan nog eens verdwenen was, volgens de vriendelijk Zweed die er woonde. Maar het etentje in ons privé-‘restaurang’, maakte alles goed! Neem hier maar eens een voorbeeldje aan, Kevin en Patrick! ...