Doorgaan naar hoofdcontent

Nu Naar Normandië

We hebben het toch maar in twee stappen gedaan. Eerst tot Mahon Plage. Volk dat daar rond liep!
Tegenover de cp was een kermis: gelukkig met maar één molentje en één kraampje!

's Morgens om half tien waren we al op weg naar onze verste locatie: Viller-sur-mer. Maar daarvoor moesten we eerst door Deauville... Smal, super druk!
Amai, dat was niet wat we verwacht hadden!

In Viller-sur-mer van het zelfde laken een broek! File, aanschuiven, geen plaats op de cp, geen plaats op de lokale camping... Oesje, niet meteen onze stijl.

Dan zijn we maar enkele km verder gereden naar een 5 sterren-camping, onze fiets genomen en de 8 km terug naar het festival van de Cocquille St. Jacques, want daarvoor waren we gekomen.




Je kon er op de koppen lopen, maar we hebben de straatjes doorkruist en helaas geen vis gekocht, want die kon niet mee op de fiets terug.



Dan maar mosseltjes gaan eten in Houlgate, het stadje waar onze camping was. 13 euro!!! Bij ons betaal je daar minstens 22 euro voor!
De prijzen zijn hier ongelofelijk laag. 't Is alleen wat ver om eens te komen eten, hé ;-)

 

Morgen zoeken we weer de rust op en trekken we naar het natuur, gebied Boucles de la Seine Normande. Een cp bij een boer.

En misschien, misschien als het niet te druk is, passeren we nog eens langs Etretat.....
We zien wel...

Reacties

Populaire posts van deze blog

Noorwegen hier zijn we!

Maar eerst de patiënt nog wat vocht toedienen: 3u30 boot naar Larvik (N), met gereserveerde zeteltjes, net zoals in een vliegtuig (maar met veeeeeel beenruimte, Sofie ;-) ) In Larvik beslist om toch nog maar een eind door te rijden en dan hebben we even moeten zoeken naar een plaats waar plaats was. In Horten aan het haventje konden we overnachten.  De volgende ochtend door naar Elverum en nu is het gedaan met rijden: fietsen er uit, luifeltje uit (tegen de regen) en straks eens een lijntje uitgooien! Een tip voor motorhomeliefhebbers: in Noorwegen kan je afvalwater en chemisch toilet legen, op parkings langs de autostrade (staat heel goed aangegeven). Want op campings en cp's is het lozen van afvalwater meestal niet voorzien. Straks foto's toevoegen, maar nu: fika!

Waag een gok! Waag een gok!

De weg naar hier was de moeite: kronkelend langs riviertjes en watervallen  Maar over Namsos valt niet veel te vertellen: veel industrie en een weinig aantrekkelijk centrum. Enkel deze ochtend deden we een mooi reeksje: een dik uur bergop en in een kleine 10 minuten weer beneden. Dus zetten we maar een gokpagina op! We zijn nu al zo lang aan het praten en zeveren over vissen en elanden... Nu, laat ons even gokken! Wie ziet het eerst wat? Je kan een gokje plaatsen via de opmerkingen onderaan, of Marjan eerst een eland ziet, of Christophe eerst een vis ziet (aan de haak wel te verstaan). Je kan kiezen tussen Marjan, Christophe, Luk of Nadine en een eland of een vis aan de haak. Wie ziet eerst wat? Omdat de hoofdprijs echt waardevol is, is er uiteraard ook een schiftingsvraag: hoeveel weegt het dier? Kom en waag een gokje!!!!!!

De rest van de wildernisroute

Maar de volgende ochtend… En dan naar de meest speciale watervallen van de wildernisroute. Ok, mooi maar wildernis???Een grote parking, een eethuisje voor de toeristen, en inderdaad een mooie waterval … Nee, wildernis zie je hier maar als je van de wildernisroute afwijkt… Zoals op onze cachetour. Dit was echt in het midden van niets.... Waar we toch nog eens probeerden elanden te spotten: Maar helaas, het enige wat we vonden op onze rit (die trouwens meer dan de helft, over een grindpad liep), was een oude school waar een tweedehands-verkoop was (’loppis’)en fika. We waren er als fietsers echt de vreemde eenden in de bijt en werden dus ook enorm bekeken... 56 km voor 7 caches! Waarvan eentje helemaal bergop tot de weg eindigde – en die er dan nog eens verdwenen was, volgens de vriendelijk Zweed die er woonde. Maar het etentje in ons privé-‘restaurang’, maakte alles goed! Neem hier maar eens een voorbeeldje aan, Kevin en Patrick! ...