Vaarwel Slovenië, hallo Oostenrijk

Maribor... We zijn niet eens in het stadje geraakt!

Achter ons lag een berg en onze Zwitserse overburen (met hun Hymer en R&M fietsen), waren met de kabelbaan naar boven geweest en met de fiets afgedaald. Aangezien er een reeks langs de weg omhoog lag, dachten we maar alles met de fiets te doen....

12 km lang constant klimmen en dan nog op en af de fiets om te cachen.... Pfff, hopelijk gaat deze beker snel aan mij voorbij...

En dan een half uur lang afdalen, zonder aan de trappers te komen. Bocht rechts, remmen, kijken, insturen remmen los, bocht links....Alsof ik terug met de moto op de baan was ;-) Topsnelheid: 48,8
en Nadine 48,9

De dag daarna moesten we precies toch even bekomen.... En omdat het regenachtig werd zijn we dan maar doorgetrokken naar Oostenrijk: Altenmarkt im Pongau.

Een prachtige rit in het dal tussen de bergen, langs de rivier (en uiteraard cachen - hoe kan het ook anders).
Langs de berg omhoog terug of langs het dal? De berg omhoog natuurlijk! Prachtig zicht en een half-litertje verdiend!

20 plaatsen bij de boer en er stonden er gemakkelijk 25... Dus na twee nachtjes terug verder naar een wijnboer...

Reacties

Populaire posts van deze blog

Noorwegen hier zijn we!

Maar eerst de patiënt nog wat vocht toedienen: 3u30 boot naar Larvik (N), met gereserveerde zeteltjes, net zoals in een vliegtuig (maar met veeeeeel beenruimte, Sofie ;-) ) In Larvik beslist om toch nog maar een eind door te rijden en dan hebben we even moeten zoeken naar een plaats waar plaats was. In Horten aan het haventje konden we overnachten. De volgende ochtend door naar Elverum en nu is het gedaan met rijden: fietsen er uit, luifeltje uit (tegen de regen) en straks eens een lijntje uitgooien! Een tip voor motorhomeliefhebbers: in Noorwegen kan je afvalwater en chemisch toilet legen, op parkings langs de autostrade (staat heel goed aangegeven). Want op campings en cp's is het lozen van afvalwater meestal niet voorzien. Straks foto's toevoegen, maar nu: fika!

Waag een gok! Waag een gok!

De weg naar hier was de moeite: kronkelend langs riviertjes en watervallen Maar over Namsos valt niet veel te vertellen: veel industrie en een weinig aantrekkelijk centrum. Enkel deze ochtend deden we een mooi reeksje: een dik uur bergop en in een kleine 10 minuten weer beneden. Dus zetten we maar een gokpagina op! We zijn nu al zo lang aan het praten en zeveren over vissen en elanden... Nu, laat ons even gokken! Wie ziet het eerst wat? Je kan een gokje plaatsen via de opmerkingen onderaan, of Marjan eerst een eland ziet, of Christophe eerst een vis ziet (aan de haak wel te verstaan). Je kan kiezen tussen Marjan, Christophe, Luk of Nadine en een eland of een vis aan de haak. Wie ziet eerst wat? Omdat de hoofdprijs echt waardevol is, is er uiteraard ook een schiftingsvraag: hoeveel weegt het dier? Kom en waag een gokje!!!!!!

De rest van de wildernisroute

Maar de volgende ochtend… En dan naar de meest speciale watervallen van de wildernisroute. Ok, mooi maar wildernis???Een grote parking, een eethuisje voor de toeristen, en inderdaad een mooie waterval … Nee, wildernis zie je hier maar als je van de wildernisroute afwijkt… Zoals op onze cachetour. Dit was echt in het midden van niets.... Waar we toch nog eens probeerden elanden te spotten: Maar helaas, het enige wat we vonden op onze rit (die trouwens meer dan de helft, over een grindpad liep), was een oude school waar een tweedehands-verkoop was (’loppis’)en fika. We waren er als fietsers echt de vreemde eenden in de bijt en werden dus ook enorm bekeken... 56 km voor 7 caches! Waarvan eentje helemaal bergop tot de weg eindigde – en die er dan nog eens verdwenen was, volgens de vriendelijk Zweed die er woonde. Maar het etentje in ons privé-‘restaurang’, maakte alles goed! Neem hier maar eens een voorbeeldje aan, Kevin en Patrick! ...

Rondje fietsen...

Zoeken in deze blog