Doorgaan naar hoofdcontent

Afkicken

Dat is nodig...
Na 24u thuis voelden we de drang weer opkomen. Een cache-weekendje in Nieuwpoort heeft ons genezen.
En week-endje Nieuwpoort om ons verlof af te sluiten is al traditie geworden en tradities mag je niet doorbreken.
Hiervan zijn er trouwens nog enkele leuke foto's, die komen later nog wel!

Nu proberen we al om 48u thuis te blijven... ;-)

De Zweedse pantoffeltjes staan klaar voor een veulgende keur...



Voor de numbercrunchers:
- gemiddeld verbruik 10.6 l diesel (dat was vooral in Zweden waar je op veel plaatsen niet meer dan 100km/u mag rijden. Bij 110 km/u ligt het verbruik op ong. 11 l en bij 120 km/u op ong 12 l)
- net iets minder dan 5000 km gereden
- 6 verschillende campings aangedaan (waarvan 4 met een Nederlander er in!)
- 1 eland gezien, verschillende reetjes, 1 das en veel Zweedse platvossen
- een ontelbaar aantal muggenbeten opgelopen
- 1 vishengel en 1 rubberboot (kano, kayak) gemist
- op het einde móésten we wel naar huis komen, want onze wijn en porto waren op
- 31 dagen zonder onderbreking gecached, 40 caches op één dag op 8/07/2012, 201caches in Zweden en nog een heleboel in Denemarken

Tot volgend jaar!!!!

Reacties

Populaire posts van deze blog

Noorwegen hier zijn we!

Maar eerst de patiënt nog wat vocht toedienen: 3u30 boot naar Larvik (N), met gereserveerde zeteltjes, net zoals in een vliegtuig (maar met veeeeeel beenruimte, Sofie ;-) ) In Larvik beslist om toch nog maar een eind door te rijden en dan hebben we even moeten zoeken naar een plaats waar plaats was. In Horten aan het haventje konden we overnachten.  De volgende ochtend door naar Elverum en nu is het gedaan met rijden: fietsen er uit, luifeltje uit (tegen de regen) en straks eens een lijntje uitgooien! Een tip voor motorhomeliefhebbers: in Noorwegen kan je afvalwater en chemisch toilet legen, op parkings langs de autostrade (staat heel goed aangegeven). Want op campings en cp's is het lozen van afvalwater meestal niet voorzien. Straks foto's toevoegen, maar nu: fika!

Waag een gok! Waag een gok!

De weg naar hier was de moeite: kronkelend langs riviertjes en watervallen  Maar over Namsos valt niet veel te vertellen: veel industrie en een weinig aantrekkelijk centrum. Enkel deze ochtend deden we een mooi reeksje: een dik uur bergop en in een kleine 10 minuten weer beneden. Dus zetten we maar een gokpagina op! We zijn nu al zo lang aan het praten en zeveren over vissen en elanden... Nu, laat ons even gokken! Wie ziet het eerst wat? Je kan een gokje plaatsen via de opmerkingen onderaan, of Marjan eerst een eland ziet, of Christophe eerst een vis ziet (aan de haak wel te verstaan). Je kan kiezen tussen Marjan, Christophe, Luk of Nadine en een eland of een vis aan de haak. Wie ziet eerst wat? Omdat de hoofdprijs echt waardevol is, is er uiteraard ook een schiftingsvraag: hoeveel weegt het dier? Kom en waag een gokje!!!!!!

De rest van de wildernisroute

Maar de volgende ochtend… En dan naar de meest speciale watervallen van de wildernisroute. Ok, mooi maar wildernis???Een grote parking, een eethuisje voor de toeristen, en inderdaad een mooie waterval … Nee, wildernis zie je hier maar als je van de wildernisroute afwijkt… Zoals op onze cachetour. Dit was echt in het midden van niets.... Waar we toch nog eens probeerden elanden te spotten: Maar helaas, het enige wat we vonden op onze rit (die trouwens meer dan de helft, over een grindpad liep), was een oude school waar een tweedehands-verkoop was (’loppis’)en fika. We waren er als fietsers echt de vreemde eenden in de bijt en werden dus ook enorm bekeken... 56 km voor 7 caches! Waarvan eentje helemaal bergop tot de weg eindigde – en die er dan nog eens verdwenen was, volgens de vriendelijk Zweed die er woonde. Maar het etentje in ons privé-‘restaurang’, maakte alles goed! Neem hier maar eens een voorbeeldje aan, Kevin en Patrick! ...