Doorgaan naar hoofdcontent

Meer

 In Zweden is het meer: meer bossen, meer gravelweg, meer meer.
Je fietst er niet langs een meertje, maar kilometers langs een meer. Het is niet een gravelwegje, maar kilometers gravelweg. Het gaat hem niet om een bos, maar om kilometers bos.
Die uitgestrektheid maakt het machtig rustig, maar ook voor een fietser een beetje (ik durf het woord bijna niet gebruiken) eentonig.





Na onze laatste fietstocht in Falkudden (toch al weer 55 km bijeengetrapt) en nog een 14-tal caches (bijna allemaal met als hint: 'under'), trekken we meer naar het noorden. We golven (zeg maar klimmen op sommige momenten) Västernorrland binnen, naar Traporten.
Weer een bijna lege camping en weer uitgebaat door Nederlanders.
We zullen zien wat het wordt met het fietsen: er zijn hier zowel langlaufpistes als alpineskipistes: 't is hier dus heel wat bergachtiger!

Ontmoeting van de dag: 2 Belgen die hier in een onooglijk gat een ijsjesbar begonnen zijn in een oude kerk. Ze hadden nog nooit ijs gemaakt en hebben zich dus echt in een avontuur gestort. Ze zijn pas hun tweede week open en de vrouw des huizes had zich al een blaar op haar handen geschept. Het liep storm!


Nog een geluk dat de wafelijzers nog niet geleverd waren of ze wisten helemaal niet meer wat eerst doen.
Hopelijk blijft hun "Zoete Zonde" draaien zoals nu!



Labels:

Reacties

  1. Anoniem25 juli 2012 om 22:38

    Mooie foto!
    Fijn om met jullie te hebben kennis gemaakt.
    Geniet nog van de vakantie en van Zweden.
    Jeroen en Valerie
    den Söta Synden

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Vermeld je je naam bij een reactie?

Populaire posts van deze blog

Noorwegen hier zijn we!

Maar eerst de patiënt nog wat vocht toedienen: 3u30 boot naar Larvik (N), met gereserveerde zeteltjes, net zoals in een vliegtuig (maar met veeeeeel beenruimte, Sofie ;-) ) In Larvik beslist om toch nog maar een eind door te rijden en dan hebben we even moeten zoeken naar een plaats waar plaats was. In Horten aan het haventje konden we overnachten.  De volgende ochtend door naar Elverum en nu is het gedaan met rijden: fietsen er uit, luifeltje uit (tegen de regen) en straks eens een lijntje uitgooien! Een tip voor motorhomeliefhebbers: in Noorwegen kan je afvalwater en chemisch toilet legen, op parkings langs de autostrade (staat heel goed aangegeven). Want op campings en cp's is het lozen van afvalwater meestal niet voorzien. Straks foto's toevoegen, maar nu: fika!
4 reacties
Read more »

Waag een gok! Waag een gok!

De weg naar hier was de moeite: kronkelend langs riviertjes en watervallen  Maar over Namsos valt niet veel te vertellen: veel industrie en een weinig aantrekkelijk centrum. Enkel deze ochtend deden we een mooi reeksje: een dik uur bergop en in een kleine 10 minuten weer beneden. Dus zetten we maar een gokpagina op! We zijn nu al zo lang aan het praten en zeveren over vissen en elanden... Nu, laat ons even gokken! Wie ziet het eerst wat? Je kan een gokje plaatsen via de opmerkingen onderaan, of Marjan eerst een eland ziet, of Christophe eerst een vis ziet (aan de haak wel te verstaan). Je kan kiezen tussen Marjan, Christophe, Luk of Nadine en een eland of een vis aan de haak. Wie ziet eerst wat? Omdat de hoofdprijs echt waardevol is, is er uiteraard ook een schiftingsvraag: hoeveel weegt het dier? Kom en waag een gokje!!!!!!
2 reacties
Read more »

De rest van de wildernisroute

Maar de volgende ochtend… En dan naar de meest speciale watervallen van de wildernisroute. Ok, mooi maar wildernis???Een grote parking, een eethuisje voor de toeristen, en inderdaad een mooie waterval … Nee, wildernis zie je hier maar als je van de wildernisroute afwijkt… Zoals op onze cachetour. Dit was echt in het midden van niets.... Waar we toch nog eens probeerden elanden te spotten: Maar helaas, het enige wat we vonden op onze rit (die trouwens meer dan de helft, over een grindpad liep), was een oude school waar een tweedehands-verkoop was (’loppis’)en fika. We waren er als fietsers echt de vreemde eenden in de bijt en werden dus ook enorm bekeken... 56 km voor 7 caches! Waarvan eentje helemaal bergop tot de weg eindigde – en die er dan nog eens verdwenen was, volgens de vriendelijk Zweed die er woonde. Maar het etentje in ons privé-‘restaurang’, maakte alles goed! Neem hier maar eens een voorbeeldje aan, Kevin en Patrick! ...
3 reacties
Read more »