Doorgaan naar hoofdcontent

Deens openbaar vervoer

Amai, dan zijn de Belgische treinen niks...
Je kan hier gewoon met de fiets op de trein, gratis - zit inbegrepen in je treinticket!
En iedereen doet dit ook. Bij het vertrek was het heel rustig, maar in de late namiddag toen we terugreden naar Hillerod zat het fietscompartiment vol.

Copenhagen zelf is een levendige, drukke stad. Ik heb nog nooit zoveel fietswinkels gezien als hier. En nog nooit zoveel mensen zien fietsen als hier. En nog nooit zo'n fiets-strades gezien, zelfs met voorsorteervakken. Super!
Je moet ook goed uit je doppen kijken, want de Copenhagers vlammen je voorbij in hun haast om naar de winkel, het werk of naar huis te fietsen.
En hoewel je hier veel soorten fietsen ziet, doen onze ligfietsen nog steeds de hoofden draaien en (vooral van Aziatische toeristen) de fototoestellen en filmcamera's in de aanslag brengen.
Uiteraard een foto van de obligate meermin (omcirkeld door hordes toeristen!) en dan vlug weg naar de rustigere straten.



Cachen in een stad is niks voor mij: te druk te veel volk, ik ben er nooit op mijn gemak... En Copenhagen? Tja, 't is een stad, hé. Wat mooie gebouwen en door het feit dat ze ons gewaarschuwd hadden voor de vele fiets en fietsonderdelen-diefstallen, wilden we ook niet echt de fietsen achterlaten om iets te gaan bezoeken.
Geef mij maar de rust van de parken (die er ook zijn) en nog meer de open natuur!
Morgen zal meer een kolfje naar mijn hand zijn: een trip van 80 km rond de ArreSo (ik vind het streepje niet dat door de o moet...)

Reacties

Populaire posts van deze blog

Noorwegen hier zijn we!

Maar eerst de patiënt nog wat vocht toedienen: 3u30 boot naar Larvik (N), met gereserveerde zeteltjes, net zoals in een vliegtuig (maar met veeeeeel beenruimte, Sofie ;-) ) In Larvik beslist om toch nog maar een eind door te rijden en dan hebben we even moeten zoeken naar een plaats waar plaats was. In Horten aan het haventje konden we overnachten.  De volgende ochtend door naar Elverum en nu is het gedaan met rijden: fietsen er uit, luifeltje uit (tegen de regen) en straks eens een lijntje uitgooien! Een tip voor motorhomeliefhebbers: in Noorwegen kan je afvalwater en chemisch toilet legen, op parkings langs de autostrade (staat heel goed aangegeven). Want op campings en cp's is het lozen van afvalwater meestal niet voorzien. Straks foto's toevoegen, maar nu: fika!

Waag een gok! Waag een gok!

De weg naar hier was de moeite: kronkelend langs riviertjes en watervallen  Maar over Namsos valt niet veel te vertellen: veel industrie en een weinig aantrekkelijk centrum. Enkel deze ochtend deden we een mooi reeksje: een dik uur bergop en in een kleine 10 minuten weer beneden. Dus zetten we maar een gokpagina op! We zijn nu al zo lang aan het praten en zeveren over vissen en elanden... Nu, laat ons even gokken! Wie ziet het eerst wat? Je kan een gokje plaatsen via de opmerkingen onderaan, of Marjan eerst een eland ziet, of Christophe eerst een vis ziet (aan de haak wel te verstaan). Je kan kiezen tussen Marjan, Christophe, Luk of Nadine en een eland of een vis aan de haak. Wie ziet eerst wat? Omdat de hoofdprijs echt waardevol is, is er uiteraard ook een schiftingsvraag: hoeveel weegt het dier? Kom en waag een gokje!!!!!!

De rest van de wildernisroute

Maar de volgende ochtend… En dan naar de meest speciale watervallen van de wildernisroute. Ok, mooi maar wildernis???Een grote parking, een eethuisje voor de toeristen, en inderdaad een mooie waterval … Nee, wildernis zie je hier maar als je van de wildernisroute afwijkt… Zoals op onze cachetour. Dit was echt in het midden van niets.... Waar we toch nog eens probeerden elanden te spotten: Maar helaas, het enige wat we vonden op onze rit (die trouwens meer dan de helft, over een grindpad liep), was een oude school waar een tweedehands-verkoop was (’loppis’)en fika. We waren er als fietsers echt de vreemde eenden in de bijt en werden dus ook enorm bekeken... 56 km voor 7 caches! Waarvan eentje helemaal bergop tot de weg eindigde – en die er dan nog eens verdwenen was, volgens de vriendelijk Zweed die er woonde. Maar het etentje in ons privé-‘restaurang’, maakte alles goed! Neem hier maar eens een voorbeeldje aan, Kevin en Patrick! ...