Doorgaan naar hoofdcontent

En toen was het druk...

Eénmaal op de weg Trondby - Göteborg was het naar de vaantjes...
Druk, veel auto's en dat bleef maar komen...
Toen we inkopen deden in de supermarkt in Hillerod, waren we verbaasd van de hoeveelheid artikelen: verschillende soorten kaas, vlees, noem maar op. De keuze was in Zweden... euh.... 'wat beperkter'!

Uiteindelijk arriveerden we in Hillerod camping. Het onthaal was alweer warm, hoewel Annette mij op de verkeerde schouder klopte ;-)

Het weer was minder warm, maar goed, zoals onze leuze zegt: over is genoeg (maar zon is beter).

De dag erna waren onze vrienden er ook, hoewel Marjan er toch niet helemaal met haar hoofd bij was...


En dan een dagje Kopenhagen.
Met de fiets (gratis) op de trein (daar kunnen ze in België nog wat van leren!) en dan ons toertje afwerken.




Van Christiania hebben we geen foto's (die mocht je daar niet nemen), maar ik kan je verzekeren dat het raar doet om allemaal kraampjes te zien, waar mensen met een bivakmuts hun drugs staan te verkopen... De wiet groeit er openlijk langs de met grafiti bespoten huizen. Speciaal sfeertje.
Omdat we er ons voelden als een vis in de Sahara, zijn we toch maar snel naar de botanische tuin getrokken ;-)


En de palmen-serre was welkom omdat net op dat moment de hemelsluizen open gingen. Dan maar terug de trein op, richting Hillerod!

En vandaag: blauwe lucht en de zon!!! Toch nog betrekkelijk fris, maar de fiets op voor een speciale cache-reeks: een geo-art. Ongelogd ziet dat er zo uit:


Echte geo-cachers herkennen hier uiteraard het logo in... En, we deden ze allemaal in het ongelofelijk grote en mooie bos rond Hillerod!

Els en Leen, kom naar hier en kom eens wat caches doen! Hier liggen trouwens heel wat nachtcaches!

Dan vanavond buiten kunnen eten en afgesloten bij het vuur (yep, de bijl is uiteindelijk toch van pas gekomen), met een glaasje wijn en de nodige 'serieuze' gesprekken! Want morgen trekken Marjan en Christophe terug richting België.


Kampvuur = kampvuurliedjes...







Reacties

Populaire posts van deze blog

Noorwegen hier zijn we!

Maar eerst de patiënt nog wat vocht toedienen: 3u30 boot naar Larvik (N), met gereserveerde zeteltjes, net zoals in een vliegtuig (maar met veeeeeel beenruimte, Sofie ;-) ) In Larvik beslist om toch nog maar een eind door te rijden en dan hebben we even moeten zoeken naar een plaats waar plaats was. In Horten aan het haventje konden we overnachten.  De volgende ochtend door naar Elverum en nu is het gedaan met rijden: fietsen er uit, luifeltje uit (tegen de regen) en straks eens een lijntje uitgooien! Een tip voor motorhomeliefhebbers: in Noorwegen kan je afvalwater en chemisch toilet legen, op parkings langs de autostrade (staat heel goed aangegeven). Want op campings en cp's is het lozen van afvalwater meestal niet voorzien. Straks foto's toevoegen, maar nu: fika!

Waag een gok! Waag een gok!

De weg naar hier was de moeite: kronkelend langs riviertjes en watervallen  Maar over Namsos valt niet veel te vertellen: veel industrie en een weinig aantrekkelijk centrum. Enkel deze ochtend deden we een mooi reeksje: een dik uur bergop en in een kleine 10 minuten weer beneden. Dus zetten we maar een gokpagina op! We zijn nu al zo lang aan het praten en zeveren over vissen en elanden... Nu, laat ons even gokken! Wie ziet het eerst wat? Je kan een gokje plaatsen via de opmerkingen onderaan, of Marjan eerst een eland ziet, of Christophe eerst een vis ziet (aan de haak wel te verstaan). Je kan kiezen tussen Marjan, Christophe, Luk of Nadine en een eland of een vis aan de haak. Wie ziet eerst wat? Omdat de hoofdprijs echt waardevol is, is er uiteraard ook een schiftingsvraag: hoeveel weegt het dier? Kom en waag een gokje!!!!!!

De rest van de wildernisroute

Maar de volgende ochtend… En dan naar de meest speciale watervallen van de wildernisroute. Ok, mooi maar wildernis???Een grote parking, een eethuisje voor de toeristen, en inderdaad een mooie waterval … Nee, wildernis zie je hier maar als je van de wildernisroute afwijkt… Zoals op onze cachetour. Dit was echt in het midden van niets.... Waar we toch nog eens probeerden elanden te spotten: Maar helaas, het enige wat we vonden op onze rit (die trouwens meer dan de helft, over een grindpad liep), was een oude school waar een tweedehands-verkoop was (’loppis’)en fika. We waren er als fietsers echt de vreemde eenden in de bijt en werden dus ook enorm bekeken... 56 km voor 7 caches! Waarvan eentje helemaal bergop tot de weg eindigde – en die er dan nog eens verdwenen was, volgens de vriendelijk Zweed die er woonde. Maar het etentje in ons privé-‘restaurang’, maakte alles goed! Neem hier maar eens een voorbeeldje aan, Kevin en Patrick! ...