Doorgaan naar hoofdcontent

Tied veur een bleugje

Ach, wat hebben we ons hier goed... Ik zou het hier best een hele tijd kunnen uithouden! Mijn Zweeds is niet slecht (hm-hm), maar Nadine haar Engels moet er zeker niet voor onder doen!
Bij de köttbullar hoort een veenbessensaus. Na het aanwijzen van de saus, zei Nadine tegen de winkeljuffrouw: "for with the bollekes!". Misschien moet ze een rolletje krijgen bij Eigen Kweek ;-)

"Mollemolle" is ook iets wat blijft hangen, maar is ietsje moeilijker uit te leggen in een blog.... Meer info bij Marjan en Christophe!

De kopermijn dan...
Katrien reed de helft van de weg mee en kreeg meteen haar geo-cachedoop. Zoals met alles, gaat ze er meteen tegenaan! En ze ontdekt dus ook meteen de caches!


Aan de kopermijn eten we eerst een broodje met röding, voor Katrien terug fietst. Wij vervolgen onze geplande weg. Weg? Ja, die is blijkbaar weg...






Er hing wel een cacheke onder het bruggetje. Dit is dus een weg voor de sneeuwscooters in de winter, niet echt voor fietsers in de zomer ;-) Maar onze fantastische fietsen brengen ons overal!

Na de fietstocht nog even langs de landingsplaats gegaan om even te zien hoe het met Pål is.
Die blijkt al vrolijk op krukken rond te huppelen!

De volgende dag....

Wat een zon! Vandaag is het twee voor de prijs van één. Twee uitstappen op één trip. Eerst naar Tännforsen, één van Zwedens grootste watervallen, daarna terug en een beetje verder weer omhoog naar Njarka, een Sami-nederzetting en rendierenboerderij.

De waterval was dus écht wel de moeite waard (en er lag uiteraard ook een ....):






En dan naar Njarka... Maud probeert hier de bezoekers in te lichten over de moeilijk omstandigheden waarin de Sami, die uiteindelijk de oorspronkelijke bewoners zijn van noord Scandinavië, moeten leven. Het doet me denken aan de reservaten van de Native-Americans. De Sami hebben nog maar enkele kleine gebieden toegewezen gekregen waar ze hun rendierenkuddes op laten grazen.

  

Door zoveel mogelijk info te geven over de kåta (traditionele houten "tenten") en de levenswijze van de Sami, probeert ze zoveel mogelijk mensen te sensibiliseren.



Weer een ongelofelijke dag!
 

Terug in Duved staat al een eland-steak in rode wijnsaus en een sauna op ons te wachten!!!  Dat kunnen we gebruiken na onze tocht van 70 km...
We zijn hier echt met ons gat in de boter gevallen!!!

Oh ja, en die eland op ons bord is de enige die we hier zagen....
En nog een tweede verrassing: een filmpje van Pål, die net geland was (met zijn voet stevig in een brace weliswaar). Misschien toch een WK voor hem??

Reacties

Populaire posts van deze blog

Noorwegen hier zijn we!

Maar eerst de patiënt nog wat vocht toedienen: 3u30 boot naar Larvik (N), met gereserveerde zeteltjes, net zoals in een vliegtuig (maar met veeeeeel beenruimte, Sofie ;-) ) In Larvik beslist om toch nog maar een eind door te rijden en dan hebben we even moeten zoeken naar een plaats waar plaats was. In Horten aan het haventje konden we overnachten.  De volgende ochtend door naar Elverum en nu is het gedaan met rijden: fietsen er uit, luifeltje uit (tegen de regen) en straks eens een lijntje uitgooien! Een tip voor motorhomeliefhebbers: in Noorwegen kan je afvalwater en chemisch toilet legen, op parkings langs de autostrade (staat heel goed aangegeven). Want op campings en cp's is het lozen van afvalwater meestal niet voorzien. Straks foto's toevoegen, maar nu: fika!

Waag een gok! Waag een gok!

De weg naar hier was de moeite: kronkelend langs riviertjes en watervallen  Maar over Namsos valt niet veel te vertellen: veel industrie en een weinig aantrekkelijk centrum. Enkel deze ochtend deden we een mooi reeksje: een dik uur bergop en in een kleine 10 minuten weer beneden. Dus zetten we maar een gokpagina op! We zijn nu al zo lang aan het praten en zeveren over vissen en elanden... Nu, laat ons even gokken! Wie ziet het eerst wat? Je kan een gokje plaatsen via de opmerkingen onderaan, of Marjan eerst een eland ziet, of Christophe eerst een vis ziet (aan de haak wel te verstaan). Je kan kiezen tussen Marjan, Christophe, Luk of Nadine en een eland of een vis aan de haak. Wie ziet eerst wat? Omdat de hoofdprijs echt waardevol is, is er uiteraard ook een schiftingsvraag: hoeveel weegt het dier? Kom en waag een gokje!!!!!!

De rest van de wildernisroute

Maar de volgende ochtend… En dan naar de meest speciale watervallen van de wildernisroute. Ok, mooi maar wildernis???Een grote parking, een eethuisje voor de toeristen, en inderdaad een mooie waterval … Nee, wildernis zie je hier maar als je van de wildernisroute afwijkt… Zoals op onze cachetour. Dit was echt in het midden van niets.... Waar we toch nog eens probeerden elanden te spotten: Maar helaas, het enige wat we vonden op onze rit (die trouwens meer dan de helft, over een grindpad liep), was een oude school waar een tweedehands-verkoop was (’loppis’)en fika. We waren er als fietsers echt de vreemde eenden in de bijt en werden dus ook enorm bekeken... 56 km voor 7 caches! Waarvan eentje helemaal bergop tot de weg eindigde – en die er dan nog eens verdwenen was, volgens de vriendelijk Zweed die er woonde. Maar het etentje in ons privé-‘restaurang’, maakte alles goed! Neem hier maar eens een voorbeeldje aan, Kevin en Patrick! ...