Doorgaan naar hoofdcontent

The blue lagoon

Niet die met Brooke Shields, maar die in Pembrokeshire! Een oude leisteengroeve, waar ze na de exploitatie een doorgang naar de zee maakten. En nu komen er veel te veel toeristen volgens een Londenaar die na zijn pensionering hier kwam wonen en zeer geïnteresseerd was in onze fietsen.



Hij raadde ons ook het visrestaurant in Porthgain aan, waar we helaas geen plaats meer hadden.
Dan maar verder langs de door hoge bermen omzoomde smalle wegen.
Jammer, want het uitzicht bij goed weer is nochtans spectaculair bij momenten!
Nemen we er één, of toch niet? Mmm, zo'n mooie Welshe draak?
Dan toch maar niet...
Ook een oud RAF vliegveld reden we langs. Hadden we nooit gezien als er geen geocache lag!!! Heb je die Halifax zien opstijgen in het filmpje (dat komt later)? 😂

St Davids dan is een onooglijk dorpje oei, mag ik niet zeggen: het kleinste stadje van Wales!) dat de grootste kathedraal en bisschoppelijk paleis (ruïnes) heeft van de streek. Staat er al sinds half de zesde eeuw!!
We boeken hier meteen ook een boottocht naar Ramsay Island voor woensdag.
Na de lekkere Siciliaanse pasta van vandaag en het gevuld varkenshaasje van gisteren...
... de mooiste quote van Nadine: "waarom zouden we op restaurant moeten gaan? Ik heb mijn restaurant bij mij!" 😁🤪
En nog een Welshe weerspreuk: "Als je de berg kan zien, gaat het regenen. Als je de berg niet kan zien, is het aan het regenen."

Reacties

Populaire posts van deze blog

Noorwegen hier zijn we!

Maar eerst de patiënt nog wat vocht toedienen: 3u30 boot naar Larvik (N), met gereserveerde zeteltjes, net zoals in een vliegtuig (maar met veeeeeel beenruimte, Sofie ;-) ) In Larvik beslist om toch nog maar een eind door te rijden en dan hebben we even moeten zoeken naar een plaats waar plaats was. In Horten aan het haventje konden we overnachten.  De volgende ochtend door naar Elverum en nu is het gedaan met rijden: fietsen er uit, luifeltje uit (tegen de regen) en straks eens een lijntje uitgooien! Een tip voor motorhomeliefhebbers: in Noorwegen kan je afvalwater en chemisch toilet legen, op parkings langs de autostrade (staat heel goed aangegeven). Want op campings en cp's is het lozen van afvalwater meestal niet voorzien. Straks foto's toevoegen, maar nu: fika!

Waag een gok! Waag een gok!

De weg naar hier was de moeite: kronkelend langs riviertjes en watervallen  Maar over Namsos valt niet veel te vertellen: veel industrie en een weinig aantrekkelijk centrum. Enkel deze ochtend deden we een mooi reeksje: een dik uur bergop en in een kleine 10 minuten weer beneden. Dus zetten we maar een gokpagina op! We zijn nu al zo lang aan het praten en zeveren over vissen en elanden... Nu, laat ons even gokken! Wie ziet het eerst wat? Je kan een gokje plaatsen via de opmerkingen onderaan, of Marjan eerst een eland ziet, of Christophe eerst een vis ziet (aan de haak wel te verstaan). Je kan kiezen tussen Marjan, Christophe, Luk of Nadine en een eland of een vis aan de haak. Wie ziet eerst wat? Omdat de hoofdprijs echt waardevol is, is er uiteraard ook een schiftingsvraag: hoeveel weegt het dier? Kom en waag een gokje!!!!!!

De rest van de wildernisroute

Maar de volgende ochtend… En dan naar de meest speciale watervallen van de wildernisroute. Ok, mooi maar wildernis???Een grote parking, een eethuisje voor de toeristen, en inderdaad een mooie waterval … Nee, wildernis zie je hier maar als je van de wildernisroute afwijkt… Zoals op onze cachetour. Dit was echt in het midden van niets.... Waar we toch nog eens probeerden elanden te spotten: Maar helaas, het enige wat we vonden op onze rit (die trouwens meer dan de helft, over een grindpad liep), was een oude school waar een tweedehands-verkoop was (’loppis’)en fika. We waren er als fietsers echt de vreemde eenden in de bijt en werden dus ook enorm bekeken... 56 km voor 7 caches! Waarvan eentje helemaal bergop tot de weg eindigde – en die er dan nog eens verdwenen was, volgens de vriendelijk Zweed die er woonde. Maar het etentje in ons privé-‘restaurang’, maakte alles goed! Neem hier maar eens een voorbeeldje aan, Kevin en Patrick! ...