Waenfechan

Geen idee hoe je het uitspreekt!

Brin castle hebben we moeten overslaan wegens te druk, te steil en te smal. Een verkeerd straatje in steil omhoog en dan een U-bocht. Eventjes stress... voor Nadine 😉

Verder dan richting onze eerste camping. Van breed (hoewel ik absoluut niet van die muurtjes hou aan mijn linkerkant!) naar smal, naar nog smaller. Nadine's telefoon floepte bijna uit haar zweethanden en de randjes stonden er in van zo hard te knijpen 😁.

Hey, ik kreeg niet voor niks de naam "fiene sjoffeur" van een West-Vlaamse heer op een smalle camping!

Mooi zonnetje, maar amper 17°. Ideaal fietsweer dus morgen!

De nog lege camping (vrijdag zou ze vol staan!) en mooie zichten 's avonds.

Prachtige rit richting Conwy: stijgen, dalen, stijgen, dalen, .... Hellingen tussen 12% en 20% vormen geen uitzondering!

In Conwy staat het kleinste huisje van GB. Met z'n vieren woonden ze er in! De rondleiding daar duurt ook niet lang ;-)

De dag erna een tocht langs de kust (51 km) met weer dezelfde steile klimpartijen en afdalingen. Ik kan je verzekeren dat een afdaling van 22% raar doet!

De trip rond Bryniau Poethion is een tolweg, maar gratis voor fietsers. Helaas ben ik door een defectje alle Gopro-filmpjes kwijt geraakt... Dus geen filmpje deze keer :-(

In het kuststadje Colwyn kwam spontaan het liedje van Hugo Mathysen op: Blankenberge, Blankenberge, .... Gelukkig konden we snel weer het binnenland in.... en de hellingen op!

De kleine pubs zijn echt wel de moeite! En altijd grappige bordjes:

In The White Lion hing het bordje "Free Beer Tomorrow" 😆

Reacties

Populaire posts van deze blog

Noorwegen hier zijn we!

Maar eerst de patiënt nog wat vocht toedienen: 3u30 boot naar Larvik (N), met gereserveerde zeteltjes, net zoals in een vliegtuig (maar met veeeeeel beenruimte, Sofie ;-) ) In Larvik beslist om toch nog maar een eind door te rijden en dan hebben we even moeten zoeken naar een plaats waar plaats was. In Horten aan het haventje konden we overnachten. De volgende ochtend door naar Elverum en nu is het gedaan met rijden: fietsen er uit, luifeltje uit (tegen de regen) en straks eens een lijntje uitgooien! Een tip voor motorhomeliefhebbers: in Noorwegen kan je afvalwater en chemisch toilet legen, op parkings langs de autostrade (staat heel goed aangegeven). Want op campings en cp's is het lozen van afvalwater meestal niet voorzien. Straks foto's toevoegen, maar nu: fika!

Waag een gok! Waag een gok!

De weg naar hier was de moeite: kronkelend langs riviertjes en watervallen Maar over Namsos valt niet veel te vertellen: veel industrie en een weinig aantrekkelijk centrum. Enkel deze ochtend deden we een mooi reeksje: een dik uur bergop en in een kleine 10 minuten weer beneden. Dus zetten we maar een gokpagina op! We zijn nu al zo lang aan het praten en zeveren over vissen en elanden... Nu, laat ons even gokken! Wie ziet het eerst wat? Je kan een gokje plaatsen via de opmerkingen onderaan, of Marjan eerst een eland ziet, of Christophe eerst een vis ziet (aan de haak wel te verstaan). Je kan kiezen tussen Marjan, Christophe, Luk of Nadine en een eland of een vis aan de haak. Wie ziet eerst wat? Omdat de hoofdprijs echt waardevol is, is er uiteraard ook een schiftingsvraag: hoeveel weegt het dier? Kom en waag een gokje!!!!!!

De rest van de wildernisroute

Maar de volgende ochtend… En dan naar de meest speciale watervallen van de wildernisroute. Ok, mooi maar wildernis???Een grote parking, een eethuisje voor de toeristen, en inderdaad een mooie waterval … Nee, wildernis zie je hier maar als je van de wildernisroute afwijkt… Zoals op onze cachetour. Dit was echt in het midden van niets.... Waar we toch nog eens probeerden elanden te spotten: Maar helaas, het enige wat we vonden op onze rit (die trouwens meer dan de helft, over een grindpad liep), was een oude school waar een tweedehands-verkoop was (’loppis’)en fika. We waren er als fietsers echt de vreemde eenden in de bijt en werden dus ook enorm bekeken... 56 km voor 7 caches! Waarvan eentje helemaal bergop tot de weg eindigde – en die er dan nog eens verdwenen was, volgens de vriendelijk Zweed die er woonde. Maar het etentje in ons privé-‘restaurang’, maakte alles goed! Neem hier maar eens een voorbeeldje aan, Kevin en Patrick! ...

Rondje fietsen...

Zoeken in deze blog