Doorgaan naar hoofdcontent

Het volgende



Pfff, da’s het saaiste stuk: van thuis tot Denemarken.
Eerst tot Kaltenkirchen. Daar was de camperplaats voor de helft ingenomen door caravans (GB) en was die zo vol dat we moesten uitwijken naar de tegenoverliggende parking van de Thermen.
Beter… Een eindje weg van lallende en zingende Britten…

Ontbijt en tweede saai stuk: naar Hirtshals. Nochtans op beide stukken hebben we echt goed kunnen doorrijden en geen file gehad!
Omdat ze wat bang was dat ze ook zou moeten rijden, net als de andere motorhomes die wij voorbij reden, waar de mevrouw aan het stuur zat, vond ze een nieuwe functie uit: “pilootverzorger”. De “piloot” mag niks te kort komen: dopje van het waterflesje doen, massageke, appeltje halen, …
Jaja, denk het maar:




Uiteindelijk reden we in Hirtshals voorbij boere-boere zijn cp: een supersmal wegje met een klein campertje op zijn brievenbus. En enkel Deens, hé. Maar we trekken onze plan, een beetje Duits een beetje dialect en we verstaan elkaar….
En we staan hier… alleen… met zicht op de uitgestrekte tarwevelden. Ik hoor het Anita zo al zeggen: “waar kruipen die nu weer!” ;-)



En in onze nieuwe Hymer kunnen we nu een lijstje “ de eerste keer…” maken
-         De eerste keer 1000 km

-         De eerste keer koken
-         De eerste keer douchen
-         De eerste keer Scrabblen
-        

Deel 2: dagje Hirtshals

Het stadje zelf is eigenlijk niet veel soeps, maar we moesten wat inkopen doen.
Na de middag een fiets-cachetochtje: 40 km en 20 caches. Ons gemiddelde lag heel laag omdat dit onze weg was:

Juist ja! Als je goed kijkt zie je twee bruine paaltjes, langs die paaltjes liep onze weg… nu ja, weg… een padje met borsthoog gras. Stukken te voet steil bergop door mul zand en veel mountainbike-gewijs op en af. Dit hadden we met de ligfietsen nooit kunnen doen!


Goed, het was niet altijd zo:

En caches? Ja en wie was er gelukkig mee? Toolboy!
En dan terug naar Homie voor een welverdiende aperitief, etentje en douchke....

Reacties

  1. pas maar op voor de teken. Waar gaan jullie het weer zoeken!!!!!!!!! Ongelooflijk. Hier is alles inorde. groetjes xxxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Geweldig... jullie kunnen na de saaie rit beginnen genieten... van al die dingen een eerste keer!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Vermeld je je naam bij een reactie?

Populaire posts van deze blog

Noorwegen hier zijn we!

Maar eerst de patiënt nog wat vocht toedienen: 3u30 boot naar Larvik (N), met gereserveerde zeteltjes, net zoals in een vliegtuig (maar met veeeeeel beenruimte, Sofie ;-) ) In Larvik beslist om toch nog maar een eind door te rijden en dan hebben we even moeten zoeken naar een plaats waar plaats was. In Horten aan het haventje konden we overnachten.  De volgende ochtend door naar Elverum en nu is het gedaan met rijden: fietsen er uit, luifeltje uit (tegen de regen) en straks eens een lijntje uitgooien! Een tip voor motorhomeliefhebbers: in Noorwegen kan je afvalwater en chemisch toilet legen, op parkings langs de autostrade (staat heel goed aangegeven). Want op campings en cp's is het lozen van afvalwater meestal niet voorzien. Straks foto's toevoegen, maar nu: fika!

Waag een gok! Waag een gok!

De weg naar hier was de moeite: kronkelend langs riviertjes en watervallen  Maar over Namsos valt niet veel te vertellen: veel industrie en een weinig aantrekkelijk centrum. Enkel deze ochtend deden we een mooi reeksje: een dik uur bergop en in een kleine 10 minuten weer beneden. Dus zetten we maar een gokpagina op! We zijn nu al zo lang aan het praten en zeveren over vissen en elanden... Nu, laat ons even gokken! Wie ziet het eerst wat? Je kan een gokje plaatsen via de opmerkingen onderaan, of Marjan eerst een eland ziet, of Christophe eerst een vis ziet (aan de haak wel te verstaan). Je kan kiezen tussen Marjan, Christophe, Luk of Nadine en een eland of een vis aan de haak. Wie ziet eerst wat? Omdat de hoofdprijs echt waardevol is, is er uiteraard ook een schiftingsvraag: hoeveel weegt het dier? Kom en waag een gokje!!!!!!

De rest van de wildernisroute

Maar de volgende ochtend… En dan naar de meest speciale watervallen van de wildernisroute. Ok, mooi maar wildernis???Een grote parking, een eethuisje voor de toeristen, en inderdaad een mooie waterval … Nee, wildernis zie je hier maar als je van de wildernisroute afwijkt… Zoals op onze cachetour. Dit was echt in het midden van niets.... Waar we toch nog eens probeerden elanden te spotten: Maar helaas, het enige wat we vonden op onze rit (die trouwens meer dan de helft, over een grindpad liep), was een oude school waar een tweedehands-verkoop was (’loppis’)en fika. We waren er als fietsers echt de vreemde eenden in de bijt en werden dus ook enorm bekeken... 56 km voor 7 caches! Waarvan eentje helemaal bergop tot de weg eindigde – en die er dan nog eens verdwenen was, volgens de vriendelijk Zweed die er woonde. Maar het etentje in ons privé-‘restaurang’, maakte alles goed! Neem hier maar eens een voorbeeldje aan, Kevin en Patrick! ...